Dochodzenie roszczeń – niewątpliwie niesłuszny areszt tymczasowy
Postępowanie o odszkodowanie jest wolne od kosztów (art. 554 § 2 k.p.k.). Art. 616 k.p.k. koszty procesu definiuje jako koszty sądowe oraz uzasadnione wydatki stron, w tym z tytułu ustanowienia w sprawie jednego obrońcy lub pełnomocnika. Zatem do kosztów wolnych w rozumieniu art. 554 § 2 k.p.k., a więc obciążających Skarb Państwa, należą też uzasadnione wydatki wykładane przez stronę z tytułu ustanowienia w sprawie jednego pełnomocnika. W myśl przeważającej części doktryny prawniczej, w sytuacji wniesienia zasadnego i uwzględnionego chociażby częściowo w końcowym orzeczeniu wniosku o odszkodowanie lub zadośćuczynienie w oparciu o przepis art. 552 k.p.k., stronie przysługuje zwrot od Skarbu Państwa wyłożonych i uzasadnionych wydatków, związanych z ustanowieniem w sprawie jednego pełnomocnika.
Potwierdza to orzecznictwo Sądu Najwyższego, zgodnie z którym, w demokratycznym państwie prawnym, w sprawach o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne aresztowanie, strona dochodząca tych roszczeń nie może być obciążona kosztami procesu, jeżeli roszczenia jej okazują się być zasadne. Sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest sąd okręgowy właściwy ze względu na miejsce, w którym nastąpiło faktyczne zwolnienie tymczasowo aresztowanego. Wniosek ten należy złożyć przed upływem roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, zatem termin ten jest względnie krótki.