Odszkodowanie za niesłuszne aresztowanie

Odszkodowanie lub zadośćuczynienie za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie przysługuje poszkodowanemu, gdy nastąpiło faktyczne pozbawienie wolności związane z orzeczonym przez Sąd tymczasowym aresztowaniem. Dochodzenie powyżej wskazanych roszczeń regulują art. 552 oraz kolejne przepisy Rozdziału 58 kodeksu postępowania karnego. Stanowią one rozwinięcie i uszczegółowienie obowiązków państwa wynikających z unormowań Konstytucji i prawa międzynarodowego (np. Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych czy też Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności). W myśl bowiem art. 41 ust. 5 Konstytucji RP, każdy bezprawnie pozbawiony wolności ma prawo do odszkodowania.

Skarb Państwa odpowiada za szkodę i krzywdę spowodowaną przez niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie na tzw. zasadzie ryzyka, gdy środek ten zastosowano z naruszeniem przepisów kodeksowych albo okazał się on niezasadny z punktu widzenia ostatecznego, czyli prawomocnego rozstrzygnięcia co do odpowiedzialności karnej w danym przypadku. Warunkiem dochodzenia odszkodowania lub zadośćuczynienia jest powstanie szkody lub krzywdy, pozostających w adekwatnym związku przyczynowym z niewątpliwie niesłusznym tymczasowym aresztowaniem.

Pojęcie „szkody” zostało zdefiniowane w nauce prawa cywilnego jako uszczerbek w dobrach poszkodowanego, polegający na różnicy między ich stanem po zaistnieniu określonego zdarzenia, a stanem jaki by istniał, gdyby do niego nie doszło. Polski ustawodawca przyjął zatem zasadę pełnego odszkodowania za szkodę, co oznacza, że powinno ono obejmować poniesione straty (damnum emergens), jak też utracone korzyści, jakie poszkodowany mógłby odnieść, gdyby szkody nie wyrządzono (lucrum cessans). Przykładowo w wyniku zastosowania aresztu tymczasowego dana osoba mogła stracić pracę, a tym samym pewne dochody albo zostać skreślona z listy studentów, co także wiąże się ze stratą czasu i pieniędzy. Z kolei przez „krzywdę” należy rozumieć przede wszystkim wszelkie cierpienia fizyczne i negatywne następstwa w sferze psychicznej człowieka, jak np. przeżycia związane z pozbawieniem wolności, przebywaniem w areszcie, z narażeniem na stres czy utratą dobrego imienia.

Jeżeli spotkała Cię tego typu przykra sytuacja, to z dużym prawdopodobieństwem masz prawo do pieniężnego wynagrodzenia poniesionych szkód i krzywdy. Twoje roszczenia nie są jednak nieograniczone czasowo, dlatego sprawą należy zająć się jak najszybciej. Ponadto muszą zostać spełnione określone, przewidziane prawem przesłanki. Nasza firma stale współpracuję ze specjalistami z dziedziny prawa karnego i cywilnego. Od nas otrzymasz kompleksową poradę, czy Twoje roszczenia są zasadne, czy należą Ci się pieniądze oraz w jakiej ewentualnej wysokości.